شانه و بازو
کتف استخوانی پهن، تخت ومثلثی شکله که بالا و پشت قفسه سینه ما قرار داره.
سطح پشتی استخوان کتف توسط یک تیغه استخوانی به دو قسمت نامساوی تقسیم شده و در امتداد اون تیغه استخوانی زائده آکرومیون وجود داره که با استخوان ترقوه مفصل تشکیل داده و در سمت خارجی این استخوان حفره ای به نام گلنوئید وجود داره که باسر استخوان بازو که بلند ترین و بزرگترین استخوان اندام فوقانی ماست مفصل شانه را تشکیل داده .
این مفصل نوعی مفصل گوی و کاسه ای هست که همینطور که از اسمش معلومه سر استخوان بازو که حالتی صاف و نیم دایره داره مثل توپی درون سره کاسه ای شکل استخوان کتف قرار گرفته.
مفصل شانه گسترده ترین دامنه حرکتی رو بین همه مفاصل ما داره.
تو فعالیت هایی که دست بالای سر قرار می گیره، این مفصل بیشتر در معرض آسیب قرار می گیره که البته با افزایش سن این ریسک بیشتر میشه.
عواملی که باعث ایجاد پارگی در تاندون شانه میشه به طور کلی به دو دسته تقسیم میشن:
۱) آسیب هایی که در اثر سانحه ایجاد میشن مثل بلند کردن سریع یک جسم سنگین.
۲) آسیب هایی که در اثر تحلیل رفتن یا ساییدگی ایجاد میشن که این آسیب به آرومی و در طول زمان رخ میده.
بافت های نرمی بنام رباط باعث اتصال استخوان های شانه به هم میشه که درصورتی که هر کدوم از اونا پاره بشه میتونیم شاهد صدماتی مثل در رفتگی مکرر شانه باشیم.اطراف این مفصل چهار عضله وجود داره که به مجموع آنها روتیتور کاف میگن.
نقش اصلی این عضلات حفظ پایداری مفصل شانه هست.
برای بیمارانی که دچار مشکلات مزمن شانه و یا آسیب به مفصل شده اند، آرتروسکوپی انجام می‌شود که این روش هم در جهت تشخیص آسیب و هم ترمیم آسیب دیدگی انجام می‌شود.
برخی از جراحی های شانه که با روش آرتروسکوپی انجام میشه:
برداشت دبریدها
بورسکتومی
ترمیم روتیتور کاف
ترمیم نشانگان (سندرم) گیرافتادگی شانه