سندرم تونل کارپال (CTS) یک نوروپاتی entrapment است که ناشی از فشردگی عصب مدیان در حین عبور از طریق تونل کارپ مچ دست ایجاد می‌شود. این سندرم، شایع‌ترین نوروپاتی گیر افتادگی عصبی است که تا ۹۰ درصد از تمام نوروپاتی‌ها را تشکیل می‌دهد. علائم اولیه سندروم تونل کارپال شامل درد، بی‌حسی و گزگز شدن است. در این مقاله، علت، علائم و درمان سندرم تونل کارپ را بررسی خواهیم کرد.
سندرم تونل کارپال: نوروپاتی گیر افتاده در مچ دست
سندرم تونل کارپال (CTS) یک نوروپاتی است که ناشی از گیرافتادگی عصب مدیان در طول عبور از تونل کارپ مچ دست ایجاد می‌شود. این سندرم، یکی از شایع‌ترین نوروپاتی‌های گیرافتادگی عصبی است و تا ۹۰ درصد از تمام نوروپاتی‌ها را تشکیل می‌دهد. علائم اولیه آن شامل درد، بی‌حسی و پارستزی در انگشتان شست، اشاره، میانی و نیمه رادیال (سمت شست) هستند. در موارد پیشرفته‌تر، ضعف دست، کاهش هماهنگی حرکتی دقیق، کلافگی و آتروفی عضلات نیز ممکن است رخ دهد. این سندرم معمولاً در افرادی‌که برای مدت طولانی از رایانه استفاده می‌کنند یا در شغل‌هایی که نیاز به حرکت‌های تکراری دارند، مشاهده می‌شود.
علائم سندرم تونل کارپال چیست؟
علایم سندرم تونل کارپال شامل موارد زیر می‌شود:
- بی حسی، سوزن‌سوزن شدن، سوزش و درد که معمولاً فرد را در شب از خواب بیدار می‌کند.
- احساس گهگاهی شوک مانند در انگشتان شست و اشاره، وسط و انگشتری می‌کند.
- احساس درد یا سوزن‌سوزن شدن در ساعد و به سمت شانه ادامه می‌یابد.
- ضعف در دست که می‌تواند انجام حرکات ظریف مانند بستن دکمه‌های لباس را دشوار کند.
- ناتوانی در نگه‌داشتن اشیا، ناشی از ضعف، بی حسی یا ازدستدادن حس عمقی (آگاهی از جایی که دست ما در فضا قرار دارد) می‌شود.
- علائم سندروم تونل کارپال به تدریج و بدون وارد شدن آسیب خاص به مچ شروع می‌شود.
- بیشتر افراد این را تجربه می‌کنند که علائم در ابتدا متناوب باشند.
- ممکن است با گذر زمان شدت بیشتری پیدا کنند یا برای مدت زمان طولانی‌تری ادامه یابند.
- علائم شبانه بسیار رایج است.
- از آنجا که بسیاری از افراد در زمان خواب مچ خود را خم می‌کنند، ممکن است علائم آن‌ها را از خواب بیدار کند.
- در طول روز، این علائم معمولا هنگام نگه داشتن وسیله‌ای برای مدت طولانی با مچ خم، مثل هنگام استفاده از تلفن، رانندگی یا خواندن کتاب، رخ می‌دهد.
- حرکت دادن دست‌ها معمولا به تسکین علائم کمک می‌کند.
دلیل سندروم تونل کارپال چیست؟
علت سندرم تونل کارپال به این دلیل است که تونل کارپال، یک گذرگاه باریک در مچ دست بین استخوان‌های کوچک مچ دست و یک نوار قوی از بافت همبند به نام رباط کارپال عرضی است. این تونل به عصب میانی (مدیان) که یکی از اعصاب اصلی دست است و نیز به ۹ تاندون که انگشتان دست را خم می‌کنند، اجازه عبور می‌دهد. وقتی تونل کارپال باریک می‌شود یا بافت اطراف تاندون‌ها متورم شود، فشار بر عصب میانی ایجاد می‌شود و جریان خون آن را کاهش می‌دهد. این فشار غیرطبیعی می‌تواند منجر به بی حسی، گزگز، درد و ضعف در دست شود. عوامل خطر برای ابتلا به سندرم تونل کارپال شامل وراثت، حرکات تکراری در مچ و دست، وضعیت دست و مچ، بارداری و بیماری‌های مانند دیابت، آرتریت روماتوئید و اختلالات غده تیروئید هستند.
به‌طورکلی، سندروم تونل کارپال معمولاً به عوامل ترکیبی برمی‌گردد و مطالعات نشان می‌دهد که زنان و افراد مسن بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.
تشخیص سندرم تونل کارپال
برای تشخیص سندرم تونل کارپال، پزشک با بررسی علائم و انجام معاینه می‌تواند تشخیص دهد که آیا شما مبتلا به این سندرم هستید یا خیر. هرچند آزمایش‌های عصبی الکتریکی نیز می‌توانند به پزشک کمک کنند، اما این بررسی‌ها همیشه ضروری نیستند.
آزمایش‌های عصبی الکتریکی شامل بررسی هدایت عصبی است که نشان می‌دهد آیا عصب مدیان سیگنال‌های الکتریکی را بهدرستی منتقل می‌کند. در افراد مبتلا به سندروم تونل کارپال، سیگنال‌ها ممکن است کُند یا ضعیف باشند. همچنین، الکترومیوگرافی (EMG) نیز می‌تواند نشان دهد که آیا عضلات دست و مچ به درستی به سیگنال‌های الکتریکی پاسخ می‌دهند. این آزمایش بسیار کمک‌کننده است برای تشخیص اینکه آیا علائم مربوط به سندروم تونل کارپال است یا ممکن است مشکل دیگری وجود داشته باشد.
درمان سندرم تونل کارپال
درمان سندرم تونل کارپال در قم اغلب شامل ترکیبی از روش‌های زیر است:
- آتل مچ دست:
استفاده از آتل در طول شب برای نگه داشتن دست در حالت خنثی، می‌تواند بهبود علائم منجر شود. این حالت خنثی به معنای نگه داشتن مچ دست در وضعیتی است که به جلو یا عقب خم نشود و انگشتان به سمت کف دست خم نشوند. برای زنان بارداری که دچار سندروم تونل کارپال هستند، آتل مچ دست پیشنهاد می‌شود و در بیشتر موارد پس از زایمان علائم بهبود می‌یابد.
- داروهای استروئیدی:
استفاده از استروئیدها برای کنترل التهاب و تورم می‌تواند مفید باشد. در برخی موارد، پزشک ممکن است استروئید را به داخل تونل کارپال تزریق کند یا فرم خوراکی آن را تجویز نماید.
- درمان‌های فیزیکی:
این شامل حرکات تخصصی و استفاده از امواج صوتی برای درمان تنگی کانال دست انجام می‌شود و توسط متخصصان طب فیزیکی یا کاردرمانی صورت می‌گیرد.
- جراحی:
در صورت وجود آسیب عصبی شدید یا مداوم که باعث علائم سندرم تونل کارپال شده است، جراحی ممکن است پیشنهاد شود.
هدف از این درمان‌ها، کاهش فشار بر عصب میانی و بهبود علائم سندروم تونل کارپال است.
درمان مرالژیا پارستتیکا در قم
درمان خانگی سندرم تونل کارپال
درمان سندرم تونل کارپال در منزل برای درد سندرم تونل کارپال می‌تواند شامل روش‌های زیر باشد:
حذف فعالیت‌های تکراری: از انجام فعالیت‌های تکراری که فشار بر عصب دست ایجاد می‌کند، اجتناب کنید. استراحت دادن به انگشتان و مچ دست می‌تواند به‌عنوان درمان خانگی مؤثر باشد. در طول انجام کارهایی مانند تایپ کردن یا نواختن گیتار، به اندازه‌ای استراحت دهید که عضلات دستتان فشار نیافته و استراحت کافی داشته باشند.
استفاده از اسپیلنت مچ دست: استفاده از اسپیلنت می‌تواند فشار روی عصب مدیان را کاهش دهد. این روش می‌تواند به تسکین علائم سندرم تونل کارپال کمک کند، به خصوص در زمان‌هایی که علائم در شب بدتر می‌شوند.
مراقبت از حالت دست: سعی کنید دست خود را هنگام انجام کارهای مشکل‌ساز مانند نوشتن یا تایپ کردن، در حالت آرام نگه دارید تا فشار کمتری به عضلات و عصب‌های دست وارد شود.
استفاده از داروهای بدون نسخه (OTC): داروهای ضد درد و التهاب مانند آسپرین و ایبوپروفن ممکن است به‌عنوان درمان خانگی برای کاهش درد و تورم مؤثر باشند. همچنین، استفاده از پمادهای موضعی بر روی مچ دست می‌تواند در تسکین درد مؤثر باشد.
استفاده از یخ: استفاده از یخ برای کنترل درد و کاهش التهاب عصب دست می‌تواند مفید باشد. می‌توانید روزانه برای مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه از این روش برای کنترل درد استفاده کنید.
ماساژ دست: ماساژ دست می‌تواند به کنترل و کاهش درد ناشی از سندرم کارپال تونل کمک کند و به بهبود شما کمک کند.
درمان گیاهی: برخی از گیاهان مانند کندر، زرد چوبه، زنجبیل و آویشن ممکن است به‌عنوان درمان‌های گیاهی برای درد سندروم تونل کارپال مؤثر باشند. اما قبل از استفاده از آن‌ها، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.
هدف از روش‌های درمان سندرم تونل کارپال در خانه، کاهش درد، تورم و فشار بر روی عصب‌های دست در سندروم تونل کارپال است.
پیشگیری سندروم تونل کارپال
برای پیشگیری از سندرم تونل کارپال، می‌توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:
توجه به عادات روزانه: از فشار غیرضروری به دست‌ها خودداری کنید و در انجام وظایف روزانه خود، به مراقبت از دستانتان توجه کنید.
استراحت‌های منظم: بعد از هر ساعت کار، به دستانتان استراحت دهید تا عضلات و عصب‌های دست فشار نیافته و استراحت کافی داشته باشند.
کشش ملایم: در طول روز، چندین بار کشش‌های ساده دست را انجام دهید تا انعطاف پذیری عضلات دستتان افزایش یابد.
حفظ حالت طبیعی مچ: از خم شدن شدید مچ دست خود پرهیز کنید و در صورت نیاز از مچ‌بند استفاده کنید تا فشار بر عصب‌ها کاهش یابد.
متنوع‌کردن حرکات: از انجام حرکات مختلف و تنوع در فعالیت‌های دستی خود استفاده کنید تا از انجام حرکات تکراری و فشار مداوم به دستانتان جلوگیری کنید.
این روش‌ها می‌توانند به حفظ سلامت عضلات و عصب‌های دست و پیشگیری از بروز سندروم تونل کارپال کمک کنند.
در آخر...
CTS یا سندرم تونل کارپال یک بیماری شایع در پزشکی است که ناشی از فشرده شدن عصب میانی در مچ دست است. این بیماری باعث درد، بی حسی و گزگز در نواحی تحت تأثیر عصب میانی می‌شود. برای پیشگیری و درمان CTS، مراقبت از مچ دست، استفاده از مچ‌بند، انجام تمرینات کششی و انعطافی و مشاوره با پزشک متخصص توصیه می‌شود. اقدامات صحیح می‌تواند به کاهش عوارض و بهبود وضعیت بیمار کمک کند.
سوالات متداول
سندرم تونل کارپال یک نوروپاتی است که ناشی از گیرافتادگی عصب مدیان در مچ دست ایجاد می‌شود. این سندرم شایع‌ترین نوروپاتی گیرافتادگی عصبی است و علائم آن شامل درد، بی‌حسی و پارستزی در انگشتان شست، اشاره، میانی و نیمه رادیال است. در موارد پیشرفته‌تر، ممکن است ضعف دست، کاهش هماهنگی حرکتی دقیق، کلافگی و آتروفی عضلات رخ دهد. این سندرم معمولاً در افرادی‌که برای مدت طولانی از رایانه استفاده می‌کنند یا در شغل‌هایی که نیاز به حرکت‌های تکراری دارند، مشاهده می‌شود.
بله، سندرم تونل کارپال قابل درمان است. انواع مختلف درمان‌ها برای این بیماری وجود دارد، از جمله استفاده از آتل مچ دست، داروهای استروئیدی، درمان‌های فیزیکی و در موارد شدیدتر، جراحی انجام می‌شود. اهمیت تشخیص زودرس و شروع درمان مناسب برای کاهش علائم و بهبود وضعیت بیمار بسیار مهم است. در صورت تجربه علائم سندروم تونل کارپال، توصیه می‌شود به پزشک متخصص مراجعه کرده و درمان مناسب را شروع کنید.
علت اصلی سندروم تونل کارپال این است که تونل کارپال، یک گذرگاه باریک در مچ دست بین استخوان‌های کوچک مچ دست و یک نوار قوی از بافت همبند به نام رباط کارپال عرضی است. وقتی این تونل باریک می‌شود یا بافت اطراف تاندون‌ها متورم می‌شود، فشار بر عصب میانی (مدیان) ایجاد می‌شود که منجر به علائمی همچون بی‌حسی، گزگز، درد و ضعف در دست می‌شود. عوامل خطر برای ابتلا به این سندرم شامل وراثت، حرکات تکراری در مچ و دست، وضعیت دست و مچ، بارداری و بیماری‌هایی مانند دیابت، آرتریت روماتوئید و اختلالات غده تیروئید هستند.
شما به سه روش می‌توانید نوبت ویزیت دکتر معظمی‌پور را رزرو کنید:
- رزرو آنلاین نوبت از طریق سایت‌های دکترتو، نوبت دات ای ار و پذیرش ۲۴
- تماس با شماره تلفن ۰۹۳۵۱۰۲۴۲۹۴
- مراجعه حضوری به مطب دکتر به آدرس: قم – زنبیل‌آباد – ابتدای عطاران – پلاک ۳۳
هماهنگی عمل‌های ارتوپدی: ۰۹۱۹۱۴۸۷۶۶۸
درمان دیسک گردن قم
۳ پاسخ